Het verhaal van Ivo
Wat doe je als je wordt geplaagd op school omdat je autisme hebt? Al je zelfvertrouwen verliest? En daardoor later moeilijk werk kunt vinden?
Ivo (23) maakte het mee, maar overwon ook met hulp van vrienden en familie een moeilijke periode. Nu werkt hij via AutiTalent als assistent digitaal wijkagent bij Politie Leiden. Eindelijk een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn.
De middelbare school was voor Ivo (23) uit Hoorn geen prettige periode. Door bezuinigingen op het speciaal onderwijs werd hij overgeplaatst naar een reguliere school. Daar ging het snel mis. Hij zat niet op zijn plek en werd regelmatig geplaagd. Daardoor verliest hij het vertrouwen in zijn schoolgenoten: “Ik kon niet meer onderscheiden wanneer iemand oprecht geïnteresseerd een gesprek wilde voeren, of mij in de maling nam.”
Moordende eisen
Na de middelbare school vindt hij een studie die hem goed past: DTP en Mediavormgeving bij Mediacollege Amsterdam. Het wakkert zijn creativiteit aan en hij vindt een leuke stage bij een mediabureau in Alkmaar. Na afloop van die periode lukt het Ivo niet om een baan te vinden. “De eisen binnen de mediabranche zijn moordend. Er worden skills gevraagd die de gemiddelde afgestudeerde student niet heeft. Dan zitten ze al helemáál niet te wachten op iemand met een beperking.”
Solliciteren met autisme
Ivo merkt dat zijn autisme hem in de weg gaat zitten. Zijn trauma van de middelbare school maakt hem onzeker. En hij voelt dat hij niet eerlijk kan zijn tegenover potentiële werkgevers over zijn autisme. “Als je al één mankement hebt, lig je eruit. Zodra ik over mijn autisme vertelde, ging de rest van het gesprek alleen nog over mijn beperkingen. En niet over wat ik kon toevoegen aan dat bedrijf.” Ontzettend storend, aldus Ivo. Maar hij ziet waar het vandaan komt: “Vanuit de werkgever gezien snap ik dat je je risico zo veel mogelijk wil beperken. In dat opzicht word ik helaas gezien als een risico.” Toch hoopt hij dat deze mentaliteit op de arbeidsmarkt verandert. “We zijn altijd aan het streven naar perfectionisme en winst. Maar waar is het menselijke aspect? Ik ben meer dan een nummer.”
Werkloos en eenzaam
Een tijd lang zit Ivo werkloos en met een gevoel van eenzaamheid thuis. Maar bij de pakken neerzitten is niet aan hem besteed. Langzaamaan begint hij te accepteren dat hij door zijn autisme wat extra hulp en ondersteuning nodig heeft. Hij start een zoektocht naar bedrijven die specifiek gericht zijn op mensen met autisme. Zo vindt hij AutiTalent en solliciteert op een baan bij de politie. “Direct merkte ik het verschil. Tijdens het sollicitatiegesprek ging het om wie ik écht ben, wat ik nodig heb om goed te functioneren en waar mijn talenten liggen. Ik hoefde niet langer een toneelstuk op te voeren.”
Ik vind het leuk om mijn collega’s nieuwe, creatieve inzichten te geven.
Een nieuwe baan
Zijn enthousiasme, creatieve ideeën en betrokkenheid worden opgemerkt, en Ivo mag aan de slag als assistent digitaal wijkagent. Hij kan niet wachten om te starten. “Deze baan is superinteressant. Ik ben analytisch sterk en vind het leuk om mijn collega’s nieuwe, creatieve inzichten te geven. En er wordt rekening gehouden met de dingen die ik moeilijk vind. Ik krijg duidelijke werkinstructies, er is wederzijdse openheid en het wordt geaccepteerd dat ik sommige dagen wat meer met rust wil worden gelaten. De perfecte baan voor mij!”
Heel trots
Ivo is trots op dat hij het zo ver heeft geschopt en de uitdagingen die hij heeft overwonnen om hier te komen. Het was hard werken om zichzelf te accepteren. “De grootste les was het verleggen van mijn grenzen. Daar hoort ook bij dat je accepteert dat je soms wat extra hulp nodig hebt.” Wat adviseert Ivo aan mensen die deze weg nog te bewandelen hebben? “Ook al is het moeilijk, je moet een bepaalde mate van verantwoordelijkheid nemen. Alleen jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. Accepteer wie je bent en neem kleine stapjes om te komen waar je wil zijn. Fijn werk helpt daar ontzettend bij. Het is een van de grootste bijdragen aan mijn zelfverzekerdheid. Ik haal veel energie uit het feit dat ik iets kan toevoegen aan de maatschappij.”
